zarifsanatevi.com

Ağustos 15, 2013

Aşk


Mesela, bir gün bir adamı seversin. Ama öyle böyle değil.. Çok seversin.. Attığın adım o olur, içtiğin su o olur. Delicesine seversin ya.. Yanındayken özlersin. Kalabalık bir cadde de taa uzaklardan görürsün.. İşte öyle.. 
3 yıldır
    

-her şey biliyor her şeysen biliyor musun bakalım
seni nice sevdiğimi?
üstüne titrediğimi?- *Cemal Süre(y)ya



Özür Dilerim Kelebek!

Gece odamda kocaman bir kelebek vardı. Oda da uçuşurken uyuyamam diye, kelebeğin canını yakmadan yakalayıp dışarı çıkardım. Gece boyunca içeri girmesin diye de pencere kapalı uyudum. Sabah perdeyi açtığımda halen camın dibinde bekliyordu. Pencereyi açtım belki odama tekrar gelmek ister diye. Ama bana bakıp uçup gitti. Arkasından "özür dilerim kelebek" dedim. Umarım duymuştur. 3 gündür içim içimi yiyor! 


Kelebekten korkulur mu? Sanırım korktum. Çok geçerli sebeplerim var. Odamda kurutulmuş kelebek koleksiyonu var. (Hayır tabi ki ben almadım babamdan hediye..) Odamda ki kelebek onları gördü sonuçta. Gidip ya arkadaşlarını çağırırsa! Evet! Böyle saçma şeylere halen inanıyorum. Çocukluğum arı maya izleyerek geçti sonuçta..




-sevdiklerinizden özür dilemeye korkmayın lütfen...-