10 Tane Minik Hobby

Hayat önümüze kavramlar koyar.. Doğduğumuz andan beri şekiller yüzler sesler.. Hepsine anlamlar yüklemeye çalışırız.. Sonra büyümeye başlarız.. Bu sefer hayat “Ben kimim?” sorusunu sordurur sana, fark etmeden.. Onunla oyalanırız. Siyahlara bürünürüz. Saçları boyatırız. Zinciler.. Yok olmadı renk lazım, deriz. Rengarenk oluruz. (Bu Sertab Erener’in “Rengarenk”i tadın da olmaz hiç.) Birkaç başarısız denemeden sonra yavaş yavaş oturur, o ben kimim sorusu. O zaman deriz ki “Ben ne olmalıyım?”. Bunun için de aşağı yukarı 5 sene harcarız. (ki genelde istenilen kıvama ulaşılamaz.) O lanet okunan evren bizi yine sınar.. Biraz kıvama geliriz. Alt üst eder her şeyi. Baştan başlarız.. Bu böyle devam eder. Bazılarımız sıyrılır bazılarımız sıyırır. “Ben hangisiyim” diyorum bu sefer de.. Sıyrılan mı? Sıyıran mı?..

Edit: Annem Hobby almış. Tadına bakınca insan bir sorguluyor kendini..

Şubat 2011

Lay

Abisi tarafından hor görülmüş kardeşlere ithafen

Yaşanabilecek en güzel abi kadeş anılarını bünyemde barındırmaktan o kadar mesudum ki. İlk eziklik hallerimi pek hatırlamamakla birlikte bir sürü anılarım var. Evet hepsi süper değil. Hatta haince!! Lakin abiler seviliyor işte..

Mesela ilk okula başladığım yıl abilerim ( 2 adet) beni öyle safça yakalayıp bir güzel eğlenmişlerdir. Diyalog aynen şöyle:

Büyük abi: Kızım bak okul sakat yer. Sakın o çantayı suluğu beslenmeyi yanından eksik etme.

Kız kardeş: Hıı? Nasıl yani?

Küçük abi: Çanta sırtında suluk beslenme boynunda asılı dolaşacaksın. Derste bile çalarlar.

Kız kardeş: Çalarlar mı? Peki.. (Umutsuzca inanır.)

Büyük abi: İçten içe güler. (Hainceydi biraz o gülüş sanırım..)

okul açılır---------

Öğretmen: Kızım çantanı çıkarsana sığamıyorsunuz sıraya.

Kız kardeş: Ihh ıhh. Olmaz çalarlar.

Tenefüsler----------

Sınıf arkadaşları: Lay hadi gel oyuna ip atlayacağız.

Kız kardeş: Çantayla atlamaya çalışır.

Sınıf arkadaşları: (Topluca) Gülerler.

Sanırım 1 ay falan sürdü bu böyle.. Bu arada abimler tenefüs aralarında beni izleyip gülme krizlerine giriyormuşlar!!..

1 ay sonra------

Öğretmen: Kızım annen yarın okula gelsin.

Kız kardeş: Peki.

Ertesi gün--------

Öğretmen: Kızınız biraz sorunlu galiba.

Anne: Nasıl yani?

Öğretmen: 1 aydır çantayla yapışık yaşıyor.lavaboya bile öyle gidiyor. Psikoloğa götürün isterseniz.

Anne: Ben ilgileneceğim(Şaşkın bir ifadeyle ayrılır okuldan).

Akşam ev------

Anne: Eşek sıpaları bu kızı neden kandırıyorsunuz!?

Abiler: Ahh uh yapma!.. (sesleri)

-------

Hayat garip dediler. Bir bisküvi ye.. Yedim.. Tatlıydı..

18.02.2011