2 abim 9 ay ara ile evlenince, evin en küçüğü olarak
“Hakimiyet artık bende” diye hayaller kurmadım değil.. Ama çok yanılmışım. Çok garip haller ve
durumlar içerisinde kalıyormuş insan.
Evin en küçüğü olduğunuz için hiç büyümüyorsunuz. Bu güzel
ama anne ve baba için evdeki en değerli şey durumuna geçiyorsunuz. Rutin soru:
Yemek masasından yeni kalmışsınızdır ve can alıcı soru gelir: “Yemek yedin mi?
Doydun mu?” Devamında.. Saat çok geç oldu hadi uyusana (saat daha 22:30),
üşüyeceksin kalın giy, sırtına yastık koy yoksa belin ağrır, bak reçel çok
güzel, gel sohbet edelim, hadi öğlen oldu uyan (saat daha 10:00), alerjin var
onu yeme bunu yeme, süt içtin mi (evet severim ama söylenince garip oluyor)
vs.. Siz eve değil ev size hakim olur.
Eve gelen misafirlerin sorular hep aynı olur. Kaç
yaşındasın? Okulun bitti mi? Evlensene? Sıra sende. Cevapsız sorular!. (Sıra
sende ne demek yahu? Bunun sırası mı olur ki?)
Güzel yanları olan durumlarda yaşanmıyor değil. Bebek durumu
mesela. Hala olmak güzel hatta çok güzel. 2 tane minik kız oradan oraya
koşturuyor, koşuyor, şarkı söylüyor, dans ediyor, bağırıyor, zıplıyor, soru
soruyor, çok soru soruyor, merak ediyor, daha çok soruyor, odanıza dalıp makyaj
malzemelerinizi bir güzel kullanıyorlar, ağlıyorlar, hala geliyor diyorlar,
susuyorlar.. Çözemediğim şey topuklu ayakkabılarımla nasıl o kadar hızlı
koştukları? Hala olmak halen çok güzel. Mesela Su Bebek büyüyünce benim gibi
olacakmış. (Bu arada 2 abimde küçükken benle çok uğraşırdı. Hep kızınız olsun
derdim, kızları oldu.)
Sonra evlenmeden evlilik nasıl bir şey gözlemleyebilme
şansına kavuşuyorsunuz. Şu anlık kararsızım. Bazen çok sıkıcı görünüyor.
Hayattan vazgeçmek için. Bebek kısmı güzel ama onlarda doğduğunda tuvalet
eğitimi almamış oluyorlar. Halen kararsızım.
Sonuç itibariyle evde istediğiniz yemekler yapılıyor, müzik
sesini ne kadar açarsanız açın kimse karışmıyor, el bebek gül bebek durumu daha
fazla yaşanıyor. Ama biri market sorununu çözmeli. Bir de kapı açma sorununu.
Halen saçımı öpen anne ve babaya sahibim. (Yüzümü küçüklüğümden beri öptürmem.)
Halen saçımı öpen anne ve babaya sahibim. (Yüzümü küçüklüğümden beri öptürmem.)
*Bazen düşünmüyor değilim “Ya ablam olsaydı?”.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder