“Aslında kendimi anlatma çabası içersine girdiğim an..
Kendimden vazgeçtiğim andı..”
Sen beni dinledin. Ben daha çok konuştum.
Sen “Ama”, dedin. Ben çırpındım.
Şimdiyse..
Hepsini kenara attım. Yormadan yorulmadan.. Yüzmeyi öğrenmek
istiyorum sadece..
Kararlar almadan yaşamak istiyorum..
Attığım adımları sorgulamadan..
Susmadan..
Konuşmadan..
Şu üç kuruşluk dünyada tek derdim, sabahları güneşi görmek
olsun istiyorum..
Biliyor musun?
Güneş açmadığı gün..
Kuşlar, köpekler, kediler.. Çok üşüyor.
Ve ben çok üzülüyorum.
Ve ben çok üzülüyorum.
Şubat*
her kış geldiğinde içimiz kararıyor... hassasız, dikkatliyiz ve büyük kalplerimiz var kimi acımasızlara rağmen...
YanıtlaSilbazen bir sokak köpeği, bazen de bir insan kalıyor elimizin erişebileceği mesafede ama yine de kendimizin keyfinde hepsi.. eğer biz istersek bir şey yapmayı elbet...
kış güzel...
belki sana bana..
ama göreceli dünyanın, göreceli güzelliği hepsi...